علما و مراجع و محققین و پژوهشگران علوم اسلامی
مهر | دین و اندیشه، استانها | سه شنبه، 07 اسفند 1403 - 00:53
قم- مدیر حوزههای علمیه گفت: فقه شیعی توانمندی پاسخگویی به مسائل نوظهور را دارد که البته این امر نیازمند شناخت دقیق مسائل روز است.
خلاصه خبر
به گزارش خبرنگار مهر، محمدرضا فرزین شامگاه دوشنبه در مراسم رونمایی از آثار فقه بورس و اوراق بهادار که در مرکز مدیریت حوزههای علمیه قم برگزار شد گفت: یکی از انتظاراتی که از حوزههای علمیه میرود آن است که به موضوعات و مسائل روز جامعه پاسخ دهد.
وی با بیان اینکه حوزه علمیه در مواجهه با مسائل روز در جامعه نباید سطحی برخورد کند و یا اینکه بی توجه باشد افزود: فقه شیعی توانمندی پاسخگویی به مسائل نوظهور را دارد که البته این امر نیازمند شناخت دقیق مسائل روز دارد.
«انسان» اشرف مخلوقات خداوند است که از دو بعد جسمانی و روحانی تشکیل یافته و امتیاز و برتری او بر دیگر حیوانات، در عقل و اختیار اوست. در قرآن کریم آیات فراوانی پیرامون آفرینش انسان، هدف خلقت و جایگاه و ویژگیهای او وجود دارد.
برنامهریزی مانند پلی، زمان حال را به آینده مربوط میکند. در صورتی یک شخص میتواند به اهداف از پیش تعیین شده ای دست یابد که برای رسیدن به آن برای خود برنامه ریزی داشته باشد. در صورتی که یک سازمان برای دستیابی به اهداف و رسالتش، برنامه ای نداشته باشد محکوم به فنا و شکست است. تعاریف متعدد و گوناگونی از برنامه ریزی ارائه شده است. پیتر دراکر یکی از دانشمندان مدیریت این گونه آن را تعریف میکند: برنامه ریزی فرایند مستمری است از تصمیمات راهبردی با در دست داشتن بهترین اطلاعات ممکن نسبت به آینده. برنامه ریزی سازماندهی منظم تلاشهای لازم برای انجام این تصمیمات و ارزیابی و مقایسه نتایج به دست آمده انتظارات از طریق فرایند بازخورد میباشد. جیمز استونر برنامه ریزی را این گونه تعریف میکند: برنامه ریزی، فرایند تعیین اهداف و راههای مناسب برای به دست آوردن آن اهداف میباشد و هادسون معتقد است که برنامه ریزی ارائه راه هایی برای عملیات آینده است که در بردارنده نتایج معین با هزینه مشخص و در دوره زمانی معلوم باشد. با تحلیل این تعاریف و تعاریف دیگری که در مورد برنامه ریزی ارائه شده است میتوان دو مطلب مهم را نتیجه گرفت: نخست آنکه برنامه ریزی دو رکن اصلی دارد که عبارت است از: اولاً تعیین اهداف و پیش بینی راههای دستیابی
علّامه مجلسى قدس سره فرموده است : پاره اى از صوفيان در كتاب هايشان از كميل بن زياد آورده اند كه وى گفت : از مولاى خود امير مؤمنان على عليه السلام پرسيدم: اى امير مؤمنان! مى خواهم نفْس خودم را بشناسم.
فرمود : «اى كميل! كدام نفْس منظورت است؟».
گفتم : آيا جز يك نفسْ وجود دارد؟
فرمود : «اى كميل! نفس ، چهار گونه است : نفس نامى گياهى ، نفس حسّى حيوانى ، نفس ناطقه قدسى و نفس كلّى الهى . و هر كدام از اينها را پنج قوّه و دو خاصيت است .
نامىِ گياهى را پنج قوّه به اين شرح است : ماسكه ، جاذبه ، هاضمه ، دافعه و پرورش دهنده ؛ و دو ويژگى دارد كه زيادى و كاستى است ، و مبدأ حركتش از كبد است .
نفس لوّامه
«نفس لوّامه» عبارت است از نفسی که صاحب خود را بر گناهی که از او صادر شده و بر آنچه از منافع حقیقی و کمالات انسانی و درجات اخروی از او فوت میشود، ملامت مینماید.
و این از علایم ایمان است که اگر از شخص گناهی صادر شود و پشیمان نگردد، به حکم:
«مَنْ لَمْ یَنْدُمْ عَلی ذَنْبٍ ارْتَکَبَهُ فَلَیْسَ بِمُؤْمِنٍ»؛[١]
«کسی که پشیمان نشود از گناهی که مرتکب شده، مؤمن نیست».
و اگر پشیمان شود، لازمه آن، ملامت و سرزنش نفس است بر گناهی که از او صادر شده است.
و نیز در روایت است: مؤمن گناه خود را مانند صخره و سنگ بزرگی میبیند که میترسد بر او فرود آید، و کافر گناه را مثل مگسی میبیند که بر بینی او نشسته باشد.
«إِنَّ الْمُؤْمِنَ لَیَری ذَنْبَهُ کَأَنَّهُّ صَخْرَةٌ یَخافُ أَنْ تَقَعَ عَلَیْهِ، وَإِنَّ الْکافِرَ یَری ذَنْبَهُ کَأَنَّهُ ذُبابٌ مَرَّ عَلی أَنْفِهِ».[٢]
و این نفس لوّامه همان نفسی است که در قرآن مجید میفرماید:
﴿وَلا أُقْسِمُ بِالنَّفْسِ اللَّوّامَةِ﴾؛[٣]
«نه سوگند به نفسی که بسیار ملامتکننده است».
به هر حال از آیات و روایات، مدح نفس لوامه استفاده میشود و صاحب چنین نفسی باید آن را علامت بیداری وجدان و آگاهی باطن و ضمیر و غنیمت بداند و در نیل به مراتب بالاتر تلاش کند.
نفس مطمئنّه
تسنیم | فرهنگی و هنری | شنبه، 04 اسفند 1403 - 18:12
مراسم سومین سالگرد درگذشت آیت الله حکیم عالم برجسته و واقف بزرگ رضوی با عنوان «میراث حکیم» در سالن همایش های آستانه مبارکه امام زاده حضرت صالح بن موسی الکاظم(ع) واقع در تهران برگزار شد.
خلاصه خبر
وی با اشاره به اینکه قدیمیترین وقف نامه غیرمنقولی که سند آن در مرکز اسناد آستان قدس رضوی نگه داری می شود مربوط به سال 931 هجری قمریاست افزود: مرحوم عتیقی 21 روستا را وقف اطعام و درمان زائران نیازمند، فرش و
اصغری با بیان اینکه نهضت بزرگ وقف رضوی در آستانقدس رضوی با شعار همه میتوانند واقف رضوی باشند به وجود آمده افزود: ما عرصههای وقف را توسعه دادهایم و و وقف سهام و پولرا به قلمروهای وقف افزوده ایم و وقف وکالتی و مشارکتی هم اکنون در آستان قدس رضوی در راستای مشارکت ارادتمندان حضرت رضا(ع) در فرهنگ فرهنگ در حال اجراست که هر فردیبسته به تواناییهای مالیاش می تواند وقف انجام دهد.
گفتنی است در این مراسم که در محل آستان مبارک امامزاده حضرت صالح بن موسی الکاظم(ع) در تجریشتهران برگزار شد، حجت الاسلام سید جلال حسینی رئیس سازمان کتابخانهها، موزهها و مرکز اسناد آستان قدس رضوی، حجت الاسلام اصغری مدیر توسعه وقف و مشارکتهای اجتماعی بنیاد بهرهوری موقوفات آستان قدس رضوی، و جمعی از علما و اندیشمندان و اقشار مختلف مردم حضور داشتند.
مهر | دین و اندیشه | شنبه، 04 اسفند 1403 - 10:52
به همت مجمع فلاسفه ایران به مناسبت روز بزرگداشت خواجه نصیر، نشست فلسفه سیاسی خواجه نصیرالدین طوسی یکشنبه پنجم اسفند برگزار میشود.
خلاصه خبر
در این نشست ابوالفضل رضوی عضو هیئت علمی دانشگاه خوارزمی، احمد بستانی عضو هیئت علمی دانشگاه خوارزمی، احمدرضا یزدانی مقدم عضو هیئت علمی پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی، روح الله مدامی معاون علمی مجمع فلاسفه ایران، محمد باغستانی عضو هیئت علمی پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی، محمدعلی فتح اللهی عضو هیئت علمی پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی و مرتضی یوسفی راد عضو هیئت علمی پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی به ارائه مباحث خود میپردازند.
مهر | دین و اندیشه | دوشنبه، 29 بهمن 1403 - 11:31
کتاب لطایفی در سلوک چهارشنبه یکم اسفند در موسسه آموزشی پژوهشی نفحات قم رونمایی میشود.
خلاصه خبر
در این مراسم حجت الاسلام صداقت با نگاهی تاریخی به داستانهای رمزی تمثیلی در سنت فلسفی و حجت الاسلام سعیدی حسینی در موضوع سیر نگارش کتاب سخنرانی خواهند کرد.
پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :
الأملُ رَحمةٌ لاُِمّتي ، و لَوْ لا الأملُ ما أرْضَعَتْ والِدَةٌ وَلَدَها، و لا غَرَسَ غارِسٌ شَجَرا .
آرزو، براى امت من رحمت است. و اگر آرزو نبود ، هيچ مادرى فرزند خود را شير نمى داد و هيچ باغبانى درختى بر نمى نشاند.
( بحار الأنوار : ۷۷/۱۷۳/۸ )
امام على عليه السلام :
الأملُ رَفيقٌ مُؤْنِسٌ .
آرزو، رفيقى همدم است.
( غرر الحكم : ۱۰۴۲ )
تنبيه الخواطر :
بينما عيسَى بن مريم عليه السلام جالِسٌ و شَيخٌ يَعملُ بِمِسْحاةٍ و يُثيرُ بهِ الأرضَ ، فقالَ عيسى عليه السلام : اللّهُمَّ انْزعْ عنه الأملَ . فَوَضَعَ الشَّيخُ المِسْحاةَ و اضْطَجَعَ، فَلَبِثَ ساعةً فقالَ عيسى عليه السلام : اللّهُمَّ ارْدُدْ إليهِ الأملَ ، فقامَ فَجَعَلَ يَعملُ .
عيسى عليه السلام نشسته بود و پير مردى با بيل زمين را شيار مى كرد، عيسى عليه السلام فرمود: بار خدايا! آرزو (اميد) را از او برگير. آن پير در دم بيل را كنار نهاد و دراز كشيد. ساعتى گذشت و عيسى گفت: بار خدايا! آرزو را به او بازگردان.آن پير بي درنگ برخاست و شروع به كار كرد.
( تنبيه الخواطر : ۱/۲۷۲ )