به گزارش خبرنگار مهر، حجت الاسلام سید محمدحسین دعایی فعال فرهنگی در یادداشتی به بیان ویژگی‌های مسابقه قرآنی محفل پرداخت که در ادامه حاصل آن را می‌خوانید:
۱.
یکی از کارهای خوبی که در فصل جدید محفل انجام می‌شود، خط‌بردن حاضران از روی قرآن است؛ حرکت درست و لازمی که می‌تواند فرهنگ برکت‌زا و نورآفرین نگاه به مصحف شریف در مجلس قرائت را جا بیندازد.
۲.
این‌که مهمان اول قسمت دوم برنامۀ محفل، دکتری برق صنعتی دارد، یعنی: نباید گمان کرد فقط کسانی دنبال قرآن و فعالیت قرآنی می‌روند که اهل تحصیلات عالیۀ دانشگاهی نیستند.
نه؛ قرآن، کتاب زندگی است و به همین خاطر هرکسی، با هر نوع و سطحی از تحصیلات، اولاً «می‌تواند» و ثانیاً «باید» با قرآن مأنوس باشد.
۳.
محفل ۱ و ۲ با دعوت از مهمانان متعلق به اقشار، اقوام و ملت‌های مختلف، جلوه‌هایی از گستردگی سفرۀ قرآن را به تصویر کشیدند؛ و حالا محفل ۳ با دعوت از یک اسقف مسیحی، بر هویت و ظرفیت فرادینی این کتاب آسمانی تأکید دارد؛ همان هویت و ظرفیتی که در دو کلیدواژۀ «توحید» و «آزادگی» خلاصه شده و در این آیۀ شریفه به ظهور رسیده است: «قُلْ یَا أَهْلَ الْکِتَابِ تَعَالَوْا إِلَیٰ کَلِمَةٍ سَوَاءٍ بَیْنَنَا وَ بَیْنَکُمْ أَلَّا نَعْبُدَ إِلَّا اللَّهَ وَ لَا نُشْرِکَ بِهِ شَیْئًا وَ لَا یَتَّخِذَ بَعْضُنَا بَعْضًا أَرْبَابًا مِنْ دُونِ اللَّهِ.» (آل‌عمران/۶۴) بر همین اساس لازم است که هرچه سریع‌تر، با الگوگرفتن از عالمان مجاهد و روشن‌بینی هم‌چون شهید آل‌هاشم، کوتاهی‌ها در استفاده از این هویت و ظرفیت را جبران کنیم و زمینۀ لازم برای فراگیرشدن گفتمان‌های آسمانی در سرتاسر کرۀ زمین را فراهم آوریم؛ همان اتفاق مبارکی که یکی از اصلی‌ترین مقدمات ظهور حضرت ولی عصر ارواحنا فداه است.
۴.
این‌که یک اسقف مسیحی، علاوه بر اشاره به پاکدامنی و عفت حضرت مریم سلام الله علیها، بر ضرورت و مطلوبیت حجاب نیز تأکید کند، آن را مایۀ زیبایی زن و آراستگی جامعه بداند و از بانوان ایران‌زمین بخواهد که در مسیر حفظ حجاب، محکم و استوار باشند، حقیقتاً جای دقت دارد.
ای کاش می‌شد این صحبت‌ها را به گوش همۀ دختران و زنان مسلمانی که هنوز مسئله حجاب برای آن‌ها حل نشده رساند.
اگر طبق نکتۀ پیش‌گفته، باید پیام اسلام را جهانی کرد و به گوش پیروان دیگر ادیان رساند، گاهی هم لازم است که پشتیبانی پیروان دیگر ادیان از پیام اسلام را به مسلمانان گوشزد کرد تا اطمینان قلبی باشد برای اصحاب تردید و غفلت.
۵.
یکی دیگر از فرازهای درخشان سخن اسقف چیف‌چیان، تأکید او بر دروغ‌بودن شعار حقوق بشر و ادعای آزادی ادیان در غرب بود؛ این‌که منادی و مدافع اصلی ارزش‌هایی مثل صلح، عدالت و آزادی در دنیای امروز، جمهوری اسلامی است، نه کشورهای غربی؛ و این‌که جنایت‌های رژیم صهیونیستی در غزه، عمق انحطاط اخلاقی تمدن غرب را برملا کرد.
این‌ها بخشی از همان دریافت‌های مشترک انسانی است که به برکت ماجرای طوفان الاقصی شکل پیدا کرده و می‌توان با تکیه بر آن‌ها، جنبش جهانی بازگشت به توحید و آزادگی را فعال کرد.
۶.
ماجرای حسین صباغی پاکبان شریف کاشانی هم خیلی درس‌آموز بود.
قبلاً در تحلیل محفل ۱ و ۲ نوشتم که روایت داستان‌های افراد مختلف به‌منظور تطبیق عملکرد آن‌ها بر آموزه‌های قرآن و الگوسازی از این عملکرد، یکی از مهم‌ترین و مؤثرترین رویکردهایی است که در محفل دنبال می‌شود؛ رویکردی که درصدد نهادینه‌کردن مهم‌ترین شعار این برنامه است: «قرآن، کتاب زندگی».
به بیان دیگر، همۀ آن‌چه که به ظاهر قرآن مربوط می‌شود، مثل تلاوت، تجوید و حفظ، همه و همه مقدمه است برای ارتباط با قرآن، درک پیام قرآن و عمل به قرآن.
بر همین اساس، قرآنی‌ترین آدم‌ها کسانی هستند که در میدان واقعیت، قرآن را زندگی می‌کنند؛ درست مثل حسین صباغی که به ارزش‌هایی مثل حلال‌جویی، امانتداری، راستگویی، بخشندگی و ارجمندی، در واقعیت زندگی پایبند بوده است.
۷.
همان‌طور که در یادداشت قبل گفتم، گویا قرار است محفل امسال، جلوه‌های خاصی از توجه به امام زمان عجل الله تعالی فرجه الشریف داشته باشد.
بهانۀ دومین قسمت برنامه برای زنده‌کردن یاد مهدی فاطمه در دل‌ها، قولی بود که حسین صباغی به آقا داد و پای آن ایستاد.
ما چقدر پای عهدمان با امام زمان هستیم؟
اصلاً آیا عهدی در کار هست؟