سلام بر حسين و سلام بر مادرش حضرت فاطمه، و سلام بر پدرش حضرت امام علی كه عالمانه امامان و مربيان بشريت را پرورش دادند و اساس بنیان مطهر دین اسلام محمدی را پایه گذاری نمودند، چنانچه انديشۀ خورشيديشان شوق بودن برای رسيدن به قلۀ معرفت را ميسر می نمايد، چنانچه انسانيت در برابر شكوه امامت زانو زده و نظاره گر رجعتی بی نظير خواهد بود، رجعتی كه از يك طرف، هالۀ نورش، رجعت مؤمنين است وطرف ديگرش هاله اش قدسيان لبيك گو؛ منظر آفرينان سراج ايمانند و دلهای شيدايشان در مراتب اتصال، سرمست از شوق بندگی خداوند، از سفرۀ رحمت خداوند بهره ها جويند، چون توانسته اند، سختيهای راه را پشت سر گذارند و تا هميشۀ تاريخ حديث محو شدن در اسماء الهی شوند، آنجا كه هفت حديث زندگی، هفت غسل پاكی، هفت سرای رهيدن از وسوسه های شيطانی به معرفت به حق و جهاد، در رحمت الهی را می گشايد و بهشت را در شب حادثۀ كربلا در ميان انگشتان تقوی عيان می نمايد تا عاشقان كوی دوست در مسلخ عشق پيمان عهد نمايند، تا روح كمال طلب و اصلاح طلب انسان هميشه بيدار بماند و تا پرده از ترفندهای نيرنگ بازان كنار رود و مركب سواران تاريخ تا هميشه راه را از بيراهه باز شناسند و بر در چهارراه ایمان به حق و جهل و كِبر و نفاق، راه ايمان به حق را باز شناسند و برگزینند و به امامت معصومین سلام الله علیهم اقتدا نمایند.
گل افشان گل محمدی