سنگین‌ترین جهاد اسلامی در دوران امامت امام باقر(ع) چه بود؟

به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم، هفتمین روز از ماه ذی الحجه مصادف با سالروز شهادت امام محمد باقر علیه السلام، پنجمین امام شیعیان است.
مشهورترین لقب او «باقر» به معنای شکافنده است که برپایه حدیث لوح، این لقب را پیامبر اسلام(ص) پیش از ولادتش به او داد.
در این حدیث که جابر بن عبدالله انصاری آن را روایت کرده، پیامبر اکرم پیش از به دنیا آمدن امام باقر(ع)، نام او را محمد و لقبش را باقر(شکافنده) گذاشته بود.
او ملقب به «باقرالعلم»، «شاکر»، «هادی» و «اَمین» بود؛ یعقوبی می‌نویسد: «بدان سبب باقر نامیده شد که علم را شکافت.» به گفته شیخ مفید، امام باقر(ع) در علم، زهد و بزرگواری از همه برادرانش برتر و قدر و منزلتش بیشتر بود و همه او را به عظمت می‌ستودند.
امام باقر(ع) حدود 19 سال امامت شیعیان (از سال 95ق تا 114ق) را برعهده داشت که با پنج تن از خلفای بنی‌امیه همزمان بود: ولید بن عبدالملک، سلیمان بن عبدالملک، عمر بن عبدالعزیز، یزید بن عبدالملک و هشام بن عبدالملک.
امام در 57 سالگی در 7 ذی‌الحجه سال 114ق به شهادت رسید.
برخی هشام بن عبدالملک و بعضی ابراهیم بن ولید را عامل شهادت او دانسته‌اند.
طبق منابع تاریخی، امام باقر(ع) هنگام واقعه کربلا خردسال بود و در این واقعه حضور داشت.
باقرالعلوم(ع) در علم، زهد، عظمت و فضیلت سرآمد بنی‌هاشم بود و احادیث فراوانی در زمینه‌های مختلفی همچون فقه، توحید، سنت نبوی، قرآن و اخلاق از او نقل شده است تا جایی که محمد بن مسلم 30 هزار حدیث و جابر بن یزید جعفی 70 هزار حدیث از امام باقر(ع) نقل کرده‌اند.
او جنبشی علمی پدید آورد که در دوره امامت فرزندش امام صادق(ع) به اوج خود رسید.
شمار اصحاب و شاگردان او را 462 تن دانسته‌اند.
در دوره امامت او، تدوین دیدگاه‎های شیعه در رشته‌های گوناگون مانند اخلاق، فقه، کلام و تفسیر آغاز شد.
در بین بیانات رهبر معظم انقلاب درباره امام محمد باقر علیه‌السلام، نکات مهم و قابل تأملی به چشم می‌خورد که بیانگر جهاد سنگین امام پنجم است.
رهبر انقلاب در توصیف سنگین‌ترین جهاد اسلامی در دوران امامت امام باقر می‌فرمایند: "اگر کسى ادعا کند که امام باقر یکى از سنگین‌ترین بارهاى جهاد اسلامى را در مدت امامتش بر دوش داشت، ادعاى گزافى نکرده است.
امام باقر در دورانى بار مسئولیت را بر دوش مى‌گرفت که عالم اسلام در زیر بار سنگین حکومت طاغوت یعنى خلفاى جبّار مروانى کمر خم کرده بود.
لازم بود که جامعه‌ اسلام و مخصوصاً مبارزان و کسانى که دلشان در هواى حکومت اسلامى مى‌تپید، سازماندهى و تشکیلات‌دهى کنند.
بدانید که امام باقر در طول این مدت توانست وضع را به جایى برساند که شیعه‌ى فداکارِ با اخلاص بعد از رحلت امام باقر انتظار آن را داشت که در طول چند سال کوتاه، حکومت اسلامى و علوى سر کار بیاید."
انتهای پیام/