به منظرگاه مدیریتی حضرت محمد سلام الله علیه خوش آمدید.

یکشنبه، 13 فروردین 1402 - 01:38 نظر بدهید 8

 

 باشگاه خبرنگاران | فرهنگی و هنری | جمعه، 11 فروردین 1402 - 09:30

پیامبر اکرم (ص) به بندگان تاکید کرده‌اند که هر روز را نوروز کنید و در راه خدا به یکدیگر هدیه دهید.

 

خلاصه خبر

پیامبر صلی الله علیه و آله: "فَنَیرِزُوا إن قَدَرتُم کُلَّ یَومٍ یَعنی تَهادَوا و تَواصَلُوا فِی اللّه"

جمعه، 11 فروردین 1402 - 23:14 ادامه مطلب نظر بدهید 7

 

 تسنیم | فرهنگی و هنری | جمعه، 11 فروردین 1402 - 18:16

همزمان با شب وفات حضرت خدیجه سلام الله علیها اشعاری از شاعران آیینی کشورمان در مدح همسر مکرم پیامبر اسلام (ص) منتشر می شود.

 

خلاصه خبر

به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم، دهمین روز از ماه رمضان بنابر اسناد تاریخی، شب وفات حضرت خدیجه سلام الله علیها همسر پیامبر اسلام است.
حضرت خدیجه کبری نخستین همسر پیامبر اکرم(ص) و مادر حضرت زهرا (س) است.
مطرح شدن نام حضرت خدیجه به عنوان مادر امامان معصوم(ع) از زبان خود آنان نشانگر جایگاه والای اوست.
همزمان با شب دهم مبارک رمضان و شب وفات حضرت خدیجه سلام الله علیها اشعاری در مدح حضرت خدیجه سلام الله علیها منتشر می‌شود.
بزرگِ مادران، مادربزرگِ نسلِ زهرا تو
تو بخشیدی، خداوندت به تو بخشید زهرا را
خدا سنگ صبوری مثل زهرا بر تو بخشیده
چه غم قهرند اگر بانو، در و همسایه‌ها با تو...
زهرایِ اطهر دخترش شد؛ خوش به احوالش
پَر می‌زند سویِ خدا، از دامنِ دنیا
سرفراز است مادر زهرا
مال دنیا زیاد داشت ولی
غیر مال و منال بسیارش
آبرو، اعتبار، جان، اموال
بعد دفنش دوباره احیا شد
تشنه‌لب دفن پای دریا شد
کجا این منقبت در شأن آن زن‌های دیگر بود؟
که غیر از فاطمه شأن تو از کُلِ زنان سر بود
تو ای بانو اگر اسلام را یاری نمی‌کردی
آه...، بعد از تو رسول الله هر روزش...

جمعه، 11 فروردین 1402 - 22:54 ادامه مطلب نظر بدهید 7

 

 باشگاه خبرنگاران | فرهنگی و هنری | جمعه، 11 فروردین 1402 - 19:34

حضرت خدیجه (س) از جمله زنان با عظمت زمان خود و نخستین زنی بودند که به حضرت محمد (ص) ایمان آوردند.

 

خلاصه خبر

آن زمانی که ربا، چپاول، کم فروشی، گران فروشی و...
عادی بود اصلاً از این طریق، ثروت به دست نمی‌آوردند و تجارت نمی‌کردند و عامل این موضوع مهم پیامبر اکرم (ص) بودند...

جمعه، 11 فروردین 1402 - 22:50 ادامه مطلب نظر بدهید 8

 

 باشگاه خبرنگاران | فرهنگی و هنری | جمعه، 11 فروردین 1402 - 20:28

یک سخنران مذهبی، درمورد منزلت والای حضرت خدیجه(س) توضیحاتی داد.

 

خلاصه خبر

در جلد ۴۳ کتاب بحارالانوار از پیامبر اکرم (ص) درمورد حضرت خدیجه (س) آمده است: «أَیْنَ مِثْلُ خَدِیجَةَ صَدَّقَتْنِی حِینَ کَذَّبَنِی النَّاسُ‏ وَ وَازَرَتْنِی عَلَى دِینِ اللَّهِ وَ أَعَانَتْنِی عَلَیْهِ بِمَالِهَا إِنَّ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ أَمَرَنِی أَنْ أُبَشِّرَ خَدِیجَةَ بِبَیْتٍ فِی الْجَنَّةِ مِنْ قَصَبِ الزُّمُرُّدِ لَا صَخَبَ فِیهِ وَ لَا نَصَب؛» «مثل خدیجه پیدا نخواهد شد.
حجت الاسلام فرحزاد در خصوص حضرت خدیجه(ص) گفت: این نکته مهمی است که خداوند متعال به کسی مباهات و افتخار کند، ولی پروردگار دو عالم که غنی مطلق هستند به این بانوی بزرگوار افتخار کردند و در روایت داریم که وقتی بنا شد نور حضرت فاطمه زهرا (س) در وجود پیامبر اکرم (ص) قرار بگیرد جبرئیل امین از طرف خداوند مهربان نازل شد و به حضرت محمد (ص) عرض کرد که خداوند متعال فرموده اند باید برای مدتی از همسرتان حضرت خدیجه (س) جدا شوید و اعتکاف کنید و روزه بگیرید و عبادت کنید و تا چهل روز پیامبر اکرم(ص) برای دریافت نور حضرت زهرا (س) از همسر بزرگوارشان، حضرت خدیجه (س) فاصله گرفتند.
حضرت خدیجه (س) در پاسخ به سلام الهی فرمودند: سلام، خودِ خداوند متعال است، سلام از طرف خداست و به خداوند متعال باز می‌گردد و سلام من به خداوند مهربان و جبرئیل امین، پیک وحی الهی.

جمعه، 11 فروردین 1402 - 22:47 ادامه مطلب نظر بدهید 4

 

 مهر | دین و اندیشه | جمعه، 11 فروردین 1402 - 11:47

اولین شرط فهم دین این است که ما سعی کنیم متد تحقیق و راه صحیح فهم آیات قرآن و روایات را یاد بگیریم و در مقام استنباط مواظب باشیم هوای نفس بر تشخیص ما دخالت نکند.

 

خلاصه خبر

حضرت در ذیل خطبه هفدهم نهج البلاغه (صبحی صالح)، در زمانی که هنوز سه دهه از وفات پیامبرصلی الله وعلیه وآله نگذشته بود، دو دسته را مبغوض‌ترین برمی‌شمارند و می‌فرمایند: «إِلَی اللَّهِ أَشْکُو مَعْشَراً یَعِیشُونَ جُهَّالًا وَ یَمُوتُونَ ضُلَّالًا لَیْسَ عِنْدَهُمْ شِیئٌ أَبْوَرُ مِنَ الْکِتَابِ إِذَا تُلِیَ حَقَّ تِلَاوَتِهِ وَ لَا شِیئٌ أَنْفَقُ بَیْعاً وَ أَغْلَی ثَمَناً مِنَ الْکِتَابِ إِذَا حُرِّفَ عَنْ مَوَاضِعِهِ وَ لَیْسَ عِنْدَهُمْ شِیئٌ أَنْکَرُ مِنَ الْمَعْرُوفِ وَ لَا أَعْرَفُ مِنَ الْمُنْکَر»؛ به خدا شکایت می‌کنم از گروهی از مردم که زندگیشان را با جهل سپری می‌کنند و در حال گمراهی از دنیا می‌روند.
حضرت می‌فرمایند: مردمی که من پیش خدا از آن‌ها شکایت می‌کنم، کسانی هستند که هیچ چیز نزد آن‌ها بازارش کسادتر از قرآن نیست، در صورتی که قرآن درست تلاوت و تفسیر شود و همان طور که هست و نازل شده است بیان شود، این‌ها خریدارش نیستند.
همین افراد اگر قرآن تحریف شود، آیه‌ای جابه جا شود و تحریف معنوی در قرآن صورت گیرد هیچ کالایی گران‌بهاتر و پرمشتری‌تر از قرآن نزد آنان نیست.
این نکته خیلی عجیب است که در هر دو مورد کسادی و رونق، صحبت از قرآن است.
خوب است انسان درست تصور کند که امیرالمؤمنین‌علیه‌السلام از چه می‌نالد؟
مسلمان‌هایی هستند مؤمن به خدا، پیامبرصلی الله وعلیه وآله و قرآن که حضرت از آن‌ها می‌نالد.
خوددوستی و حبّ ذات نمی‌گذارد انسان درباره خودش حتی احتمال این‌؛ را بدهد که به عنوان بدکردار مورد شکایت قرار گیرد.
سیر این توجیهات انسان را به گناه می‌کشاند.
از کفار که توقعی نیست قرآن در بازارشان رواج داشته باشد تا حضرت پیش خدا از آنان شکایت کند.
اما این‌هایی که اینجا مورد شکایت قرار می‌گیرند، مدعی دین و اسلامند، در عین حال در میانشان قرآن واقعی ارزشی ندارد و کسادترین جنس است و همین قرآن اگر به غلط تفسیر شود و قرائت مردم پسند پیدا کند پربها می‌شود!
ما باید از این مسیر ترس داشته باشیم.
در فهم قرآن، احکام دین و فهم روایات، متد صحیح تحقیق را یاد بگیریم و بدان عمل کنیم.
اگر می‌خواهیم معنای قرآن را بفهمیم راه صحیح و عقلایی فهمیدن معنا از لفظ را رعایت کنیم.
بعضاً شنیده می‌شود کسی گفته است که از نظر قرآن ارث زن و مرد مساوی است!
اگر کسی قرآن را این جور معنا کند و از آن این گونه برداشت کند آیا احتمال نمی‌دهد جز همین‌هایی باشد که علی‌علیه‌السلام می‌فرماید: «إِلَی اللَّهِ أَشْکُو مَعْشَراً یَعِیشُونَ جُهَّالًا وَ یَمُوتُونَ ضُلَّالًا، سَمَّاهُ أَشْبَاهُ النَّاسِ عَالِماً وَ لَیْسَ بِه»؛ عوام او را عالم حساب می‌کنند، او که عالم نیست.
اولین شرط فهم دین این است که ما سعی کنیم متد تحقیق و راه صحیح فهم آیات قرآن و روایات را یاد بگیریم و در مقام استنباط مواظب باشیم هوای نفس بر تشخیص و فتوای ما دخالت نکند.
هوای نفس در اینکه انسان فهمش عوض شود خیلی مؤثر است.

جمعه، 11 فروردین 1402 - 22:29 ادامه مطلب نظر بدهید 7

 

 مهر | دین و اندیشه | جمعه، 11 فروردین 1402 - 12:13

امام جمعه ملبورن گفت: جایگاه و نقش حضرت خدیجه (س) در سخت ترین دوران تاریخ اسلام بر کسی پوشیده نیست و ایشام در دوران بعثت با حمایت های خود نقش مهمی را در تثبیت و گسترش اسلام ایفا نمودند.

 

خلاصه خبر

وی اظهار داشت: حضرت خدیجه سلام الله علیها یک الگوی نمونه برای زنان و مردان جامعه است چرا که ایشان برای حمایت از همسر خود که محبوب ترین فرد در نزد پروردگار یکتا و رحمت العالمین بودند، از هیچ فداکاری دریغ نکردند و تا آخر عمر مبارک خود مطیع رسول الله و حامی رسالت و نبوت ایشان بودند.
نماینده مجمع تقریب در استرالیا تاکید کرد: در عظمت مقام ایشان همین بس که از میان تمام بانوان اهل بهشت پس از دخت والا مقامشان خانم صدیقه کبری سلام الله علیها، ایشان و حضرت مریم و آسیه برترین و والاترین هستند.

جمعه، 11 فروردین 1402 - 22:24 ادامه مطلب نظر بدهید 7

 

 باشگاه خبرنگاران | فرهنگی و هنری | پنجشنبه، 10 فروردین 1402 - 14:34

رادیو ایران با ویژه برنامه‌های مختلفی به سالروز وفات حضرت خدیجه سلام الله علی‌ها می‌پردازد.

 

خلاصه خبر

«باغ ارغوان» با پخش مداحی به تهیه کنندگی ندا حاج اسماعیلی و اجرای مریم نشیبا در روز‌های ۱۱ و ۱۲ فروردین ساعت ۱۵:۰۰ وفات حضرت خدیجه (س) را گرامی می‌دارد.
«دور عاشقان» ویژه برنامه دیگری در سوگ حضرت خدیجه (س) است که جمعه ۱۱ فروردین ساعت ۲۰:۰۰ با اجرای حسن همایی پخش می‌شود.
این برنامه شنبه ۱۲ فروردین ساعت ۱۱:۳۰ پخش می‌شود.

جمعه، 11 فروردین 1402 - 00:16 ادامه مطلب نظر بدهید 8

 

 باشگاه خبرنگاران | فرهنگی و هنری | یکشنبه، 06 فروردین 1402 - 09:09

پیامبر اسلام به اهمیت رمضان و باز شدن درهای آسمان در این ماه مبارک تأکید کرده اند.

 

خلاصه خبر

پیامبر صلی اللّه علیه و آله: «إنَّ أبوابَ السَّماءِ تُفتَحُ فی أوَّلِ لَیلَةٍ مِن شَهرِ رَمَضانَ و لاتُغلَقُ إلى آخِرِ لَیلَةٍ مِنهُ» پیامبر اکرم صلی اللّه علیه و آله فرمودند: «درهاى آسمان در شب اوّل ماه رمضان گشوده مى شود و تا آخرین شب این ماه بسته نمى شود.»

یکشنبه، 06 فروردین 1402 - 23:53 ادامه مطلب نظر بدهید 6

 

 مهر | دین و اندیشه | جمعه، 26 اسفند 1401 - 09:28

سه عامل مهم هوای نفس، دنیا و شیطان از عوامل فساد و انحراف شخصی و هم‌چنین فتنه‌ها و انحرافات اجتماعی است.

 

خلاصه خبر

طوری که یک سوم آیات قرآن در مورد سرگذشت امت‌های گذشته است که خداوند به منظور عبرت گیری انسان‌ها این قصه‌ها را بیان فرموده است.
این حلوا را پخته بودند و خدمت پیغمبر اکرم آورده بودند تا ایشان تناول بفرمایند.
حضرت تناول نفرمودند.
گفتند: چرا از آن تناول نمی‌کنید؛ این حلوا به نظر شما حرام است؟
فقال: لا ولکنی أکره ان تتوق الیه نفسی؛ از این نگران هستم که اگر از این حلوا بخورم، خوشم بیاید و دلم بخواهد باز هم تکرار شود، و یک نوع تمایلی نسبت به این حلوا پیدا کنم؛ سپس این آیه را تلاوت فرمودند که در روز قیامت خطاب به جهنمی‌ها گفته می‌شود: أَذْهَبْتُمْ طَیِّبَاتِکُمْ فِی حَیَاتِکُمُ الدُّنْیَا ؛[۲] شما خوشی‌هایتان را در دنیا گذراندید، دیگر این‌جا برای شما خوشی نیست.
دنیای حضرت زهراسلام‌الله‌علیها
آن وقت‌ها نانوایی و آسیاب به فراوانی امروز نبود و بسیاری از مردم گندم می‌خریدند و در خانه خودشان دستاس می‌کردند و نان می‌پختند.
در مقابل، خدا شیرینی آخرت را برای شما مقدر فرموده است.
حضرت زهراسلام‌الله‌علیها نیز بدون هیچ گله و ناراحتی گفتند: یا رسول الله!
الحمد لله علی نعمائه و الشکر لله علی آلائه؛ خدا را بر نعمت‌هایش ستایش می‌کنم و شکرش را به جا می‌آورم.
این‌جا جای ماندن و اقامت کردن نیست، کاروان اهل دنیا هنوز به کارهایشان نرسیده‌اند که حضرت عزرائیل می‌گویند: حرکت!
حضرت در ادامه می‌فرماید: وَلَا لَذَاذَتُهَا فِی عَیْنِی إِلَّا کَحَمِیمٍ أَشْرَبُهُ غَسَّاقاً؛ این همه مردم برای شیرینی‌ها و لذائذ دنیا دست و پا می‌شکنند و دنبالش می‌روند، اما از نظر من این لذت‌ها مانند آب داغ و گندیده‌ای است که تشنه‌ای بخواهد از آن بخورد.
وَسَمِّ أَفْعًی أَسْقَاهُ دِهَاقاً؛ مانند ظرفی است که پر از زهر مار است؛ دیگران آن را به عنوان شربت با رغبت می‌خورند، اما در نظر من چنین چیزی جای رغبت ندارد و باید فقط به اندازه ضرورت از آن استفاده کرد.
وَقِلَادَةٍ مِنْ نَارٍ أُوهِقُهَا خِنَاقاً؛ در گذشته کسانی که شتر یا اسب داشتند چیزهایی برای زینت یا علامت درست می‌کردند و بر گردن آن‌ها می‌انداختند.
این قلاده به گردن آن حیوان می‌چسبید ولی هواکش داشت.
حضرت می‌فرماید: دنیا برای من مثل قلاده‌ای از آتش است که آن را به گردن من سفت و تنگ ببندند.
وَلَقَدْ رَقَّعْتُ مِدْرَعَتِی هَذِهِ حَتَّی اسْتَحْیَیْتُ مِنْ رَاقِعِهَا؛ آن‌قدر این لباسم را وصله کرده‌ام و برای تعمیر فرستادم که دیگر خجالت می‌کشم آن را برای وصله بفرستم و بگویم وصله دیگری به آن بزنند!
حضرت می‌فرماید درجواب او گفتم: عِنْدَ الصَّبَاحِ یُحْمَدُ الْقَوْمُ‏ السُّرَی؛ مصرعی است که حکم ضرب‌المثل را پیدا کرده است.
من به او گفتم: عِنْدَ الصَّبَاحِ یُحْمَدُ الْقَوْمُ‏ السُّرَی؛ مرا ملامت نکن که این لباس وصله وصله را می‌پوشم!
پست‌تر از استخوان خوک مرده در دست جزامی!
حال استخوانی از خوک مرده فرض کنید که در دست فردی جذامی باشد.
پست‌تر از آب بینی بز زکامی!
در جای دیگر فرمود: دُنْیَاکُمْ‏ هَذِهِ‏ أَزْهَدَ عِنْدِی مِنْ عَفْطَةِ عَنْز ؛[۷] گله‌داران می‌گویند: گاهی گوسفندها و بزها مبتلا به زکام می‌شوند و زیاد آب از بینی‌شان می‌آید.
آب بینی بز زکامی چقدر جالب است؟
انسان رغبت ندارد به آب بینی بز سالم دست بزند، حالا آب بینی بز زکامی که در اثر بیماری از بینی‌اش خارج می‌شود چقدر مطلوب است؟
هم‌چنین می‌فرماید: وَإِنَ‏ دُنْیَاکُمْ‏ عِنْدِی‏ لَأَهْوَنُ مِنْ وَرَقَةٍ فِی فَمِ جَرَادَةٍ تَقْضَمُهَا ؛[۸] گاهی ملخ به درختی می‌زند و برگ‌های آن را سوراخ می‌کند و می‌خورد.
حضرت می‌فرماید: دنیای شما از نظر من، از برگ درختی که ملخ جویده باشد، پست‌تر است.
این‌جا باز امیرالمؤمنین قسم خوردند و فرمودند: وَاللَّهِ لَهِیَ أَحَبُّ إِلَیَّ مِنْ إِمْرَتِکُم ْ؛[۹] این کفش پاره‌ای که هیچ قیمتی ندارد از حکومت کردن بر شما برای من محبوب‌تر است.
برو گمشو!
از من دور شو!
هَیْهَاتَ، غُرِّی غَیْرِی، لَا حَاجَةَ لِی فِیکِ؛ برو دیگری را فریب ده!
سپس حضرت علت این بی‌اعتنایی به دنیا را توضیح می‌دهد؛ فَعَیْشُکِ قَصِیرٌ؛ زندگی تو کوتاه است.
آه مِنْ قِلَّةِ الزَّادِ وَ طُولِ الْطریق وَ بُعْدِ السَّفَرِ؛ چیزی که جا دارد انسان غصه‌اش را بخورد این است که راهی طولانی برای رسیدن به قرب خدا و نائل شدن به لقای الهی در پیش دارم.
حضرت در تعبیری دیگر می‌فرماید: إِلَیْکِ‏ عَنِّی‏ یَا دُنْیَا فَحَبْلُکِ عَلَی غَارِبِکِ؛ ای دنیا!
برو گمشو!
مهارت را روی گردنت انداختم.
وقتی می‌خواهند حیوانی را رها کنند، افسارش را روی گردنش می‌اندازند و می‌گویند هر جایی می‌خواهی برو، با تو کاری ندارم.
حضرت خطاب به دنیا می‌فرماید: افسارت را روی گردنت انداختم.
قَدِ انْسَلَلْتُ مِنْ مَخَالِبِکِ؛ من از چنگال تو فرار کردم.
حضرت می‌فرماید: من مانند پرنده‌ای هستم که از چنگال عقاب فرار کرده‌ام.
وَأَفْلَتُّ مِنْ حَبَائِلِکِ؛ از این دام‌هایی که برای من گسترده بودی بیرون رفتم.
حضرت جبرئیل می‌آید و آن آیه را می‌خواند، اما نزول اولیه‌اش در یک مورد است.

شنبه، 27 اسفند 1401 - 08:27 ادامه مطلب نظر بدهید 11