رذائل اخلاقی
روزی عقربی یکی از دوستان امیرالمومنین علیهالسلام را نیش زد، او سریعا نزد حضرت آمد...حضرت به او فرمود: بر اثر این نیش نمی میری، برو.او رفت و پس از مدتی آمد و عرض کرد: "یاامیرالمومنین بر اثر آن نیش عقرب دوماه زجر کشیدم."حضرت به او فرمود: میدانی آن عقرب چرا تو را نیش زد؟ عرض کرد خیر.حضرت فرمودند: " چون یک بار در حضور تو سلمان را به خاطر دوستی ما مسخره کردند و تو هیچ نگفتی و از سلمان دفاع نکردی این نیش عقرب بهخاطر آن است ."(مستدرک الوسایل جلد ۱۲)
- امام علی (ع): با میخواران مخالفت کنید.
- امام علی (ع): هرکه بداند شراب حرام است و بخورد خدا او را از چرک و خون دوزخیان بخوراند هر چند آمرزیده شود.
- امام علی (ع) : هرکس به کودک خردسال شراب یا هر مست کننده ای بنوشاند خدای عزوجل او را در لجن زاری آتشین در دوزخ زندانیش کند تا به خاطر عملی که کرده عذری بیاورد. تحف العقول صفحه 118
شكـمهاى پُـر
امام باقر عليه السلام فرمود
ما مِنْ شَيْى ءٍ أبغَضُ إلَى اللّه ِ مِنْ بَطْنٍ مَملُوءٍ
حضرت امام محمدباقر می فرماید: هيچ چيز به اندازه شكم انباشته، منفـور خـداوند نيسـت.
الكافى، ج 6، ص 270، جامع الاحاديث كتاب الغايات، ص 201
درآمـدهاى حـرام
امام باقر عليه السلام فرمود:
مَنْ أصابَ مالاً مِنْ غَلُولٍ أوَ رِباً أَو خِيانَةٍ اوَ سِرقَةٍ لَمْ يُقبـَلْ مِنـهُ فى زَكوةٍ وَ لا فى صَدَقَهٍ وَ لا فى حَجٍّ وَ لا عُمرَةٍ
حضرت امام محمدباقر می فرماید: هركس مالى از راه اختلاس يا ربا يا خيانت و يا دزدى به چنگ آورد، مصرف آن در راه زكات واجب و صدقه و حج و عمره از وى پذيرفته نمى شود.
امالى صدوق، ص 442
امام باقر عليه السلام فرمود
مِنَ القَواصِمِ الفَواقِرِ الَّتى تَقْصِمُ الظَّهْرَ جارُالسَوْءِ، اِنْ رَأى حَسَنَةً اَخْفاها وَ اِنْ رَأى سَيِئةً اَفْشاها
حضرت امام محمدباقر می فرماید: يكى از عوامل كمر شكن، همسايه بد است، اگـر كـار خـوبى ببيند پنهـان مى سـازد و اگر كار بدى مشاهده كند، افشا گرى مى كند.
اصول كافى، ج 2، ص 668
امام باقر عليه السلام فرمود
مَنْ كَذَبَ ذَهَبَ جَمالُهُ، وَ مَنْ ساءَ خُلقُهُ عَذَّبَ نَفْسَهُ وَ كَثُرَتْ هُمُومُهُ وَتَظاهَرَ عَلَيْهِ الْـنِّعمَةَ فَلْيُكْثِر مِنَ الشُّكْرِ،
وَ مَنْ كَثُرَتْ هُمُومُهُ فَليُكثِرْ مِنْ الاِسْتِغفارِ، وَ مَنْ اَلَحَّ عـَلَيْهِ الفَقرُ، فَليَقُلْ « لا حَولَ وَ لا قُوَّةَ إلاّ بِاللّه ِ العَلِىّ العَظيمِ
حضرت امام محمدباقر می فرماید: هر كس دروغ بگويد آراستگى او برود، هر كس اخـلاقش بد شود خـود را عذاب مى دهد و اندوهش فراوان مى شود.
هر كس نعمت ها پيايى بر او فرود آيد، بايد زياد شكر كند. هر كس اندوهش زياد شود، بسيار استغفار كند.
و هر كس فقر بر او فشار آورد، بگويد: «لا حَولَ وَ لا قُوَّةَ إلاّ بِاللّه ِ العَلِى العَظيمِ».
معدن الجواهر و رياضة الخواطر، ص 34.
حضرت امام محمدباقر می فرماید:
چه بسا شخص حریص بر امری از امور دنیا، که بدان دست یافته و باعث نافرجامی و بدبختی او گردیده است، و چه بسا کسی که برای امری از امور آخرت کراهت داشته و بدان رسیده، ولی به وسیله آن سعادتمند گردیده است.
بحارالانوار، دار احیاء الترا العربی، ج 75، ص (166)
حضرت امام محمدباقر می فرماید:
از سستی و بی قراری بپرهیز، که این دو، کلید هر بدی میباشند، کسی که سستی کند، حقی را ادا نکند، و کسی که بی قرار شود، بر حق صبر نکند.
بحارالانوار، دار احیاء الترا العربی، ج 75، ص (175)
حضرت امام محمدباقر می فرماید: سه چیز پشت انسان را میشکند: مردی ( انسانی ) که عمل خویش را زیاد شمارد، گناهانش را فراموش کند، و به رای خویش، خوشنود باشد.
بحارالانوار، دار احیاء الترا العربی، ج 69، ص (314)