
به منظرگاه مدیریتی امام حسین سلام الله علیه و خانواده بزرگوار معظم له خوش آمدید.
مهر | دین و اندیشه | سه شنبه، 26 تیر 1403 - 13:12
حریزاوی گفت: پایمردی و مقاومت فلسطینیان این را به جهانیان میگوید که ما پای مکتبی که آن را مکتب عاشورا میدانیم ایستادهایم.
خلاصه خبر
مجری: ایرانیان امروز در روز تاسوعا به یاد رشادتها و وفاداری قمر بنی هاشم حضرت ابوالفضل عباس علیه السلام عزاداری داشتند و در سراسر کشور با ندای لبیک یا عباس به ساحت قمر بنی هاشم عرض ارادت کردند، امشب در برنامه صف اول نگاهی خواهیم داشت به موضوع وفاداری و ویژگیهای شخصیتی حضرت ابوالفضل علیه السلام و همچنین نگاهی به تحولات روز و کربلای امروز داریم.
سوال: امروز نهم محرم که تاسوعای حسینی است به صورت نمادین به نام حضرت ابوالفضل العباس است و معمولاً در مراسمها در برنامهها در سخنرانیها عزاداریها درباره حضرت عباس صحبت میشود رشادتها و دلاور مردیهای حضرت ابوالفضل العباس خوب مردم ایران با نگاههای مختلف با سلایق مختلف امروز را به شکل دیگری عرض ادب و عرض ارادت به حضرت عباس دارند و عرض تسلیت دارند به محضر حضرت حجت مهمترین درسی که ما از شخصیت حضرت ابوالفضل باید بگیریم و پیامهایی که از رفتار ایشان باید بگیریم چیست؟
حریزاوی: در روایت از حضرت امام صادق علیه السلام آمده است که فرمودند روز تاسوعا روزی است که امام حسین علیه السلام و اصحابشان در محاصره قرار گرفتند به این معنا که امکان پیوستن افراد جدید به سپاه سیدالشهدا وجود نداشت مگر اینکه شب هنگام کسانی که از کوره راه میخواستند بیایند و بروند ولو در روز تاسوعا این حلقه تکمیل شد اتفاق مهمی در روز تاسوعا افتاده و آن امان نامهای است که شمر به همراه خودش آورد از ابن زیاد و آمد اطراف خیمهها و فرزندان ام البنین یعنی حضرت عباس سه برادر ایشان را خطاب کرد که من برای شماها امان نامه آوردهام و آنها ابتدا پاسخ ندادند بعد حضرت سیدالشهدا امر کردند که پاسخ این فاسق را بدهید و سپس آنها پاسخ دادند و بعد از اینکه گفت امان نامه آوردهام او را لعنت کردند بر تو و بر امان نامهات لعنت و امتناع کردند از اینکه از سیدالشهدا جدا بشوند.
این باعث میشود که هم حضرت عباس و هم سایر برادران ایشان که هر چهار شهید از فرزندان ام البنین در واقعه کربلا در روز عاشورا به شهادت رسیدند یک جایگاه برجستهای نسبت به سایر افراد پیدا کنند.
سوال: این را هم وفاداری باید بدانیم و هم به تعبیر دیگر بصیرت حضرت ابوالفضل عباس؟
حریزاوی: برای هیچکدام از شاگردان حضرت سیدالشهدا به شکل خاص امان نامه فرستاده نشد، یعنی کلاً ابن زیاد دو تا متن نوشت؛ یک متنی که تهدید عمر سعد بود که اگر کار را تمام نکنی بر کنار میشوی و شمر فرمانده سپاه را بر عهده میگیرد ۲ متن امان نامه بود و دلیلش هم این بود که آن فردی که همکار شمر بود فی الواقع ام البنین عمه او شناخته میشد و او موقعی که آمد شمر با این تعبیر صدا کرد و نعره کشید که کجایند فرزندان خواهر ما اینها از یک طایفه بودند خوب اتفاق مهمی است و این باعث میشود که تاسوعا به نام حضرت عباس سلام الله علیه و برادرانشان که فرزندان علی هستند نامیده شود.
حریزاوی: به این معنا که امام جامعه دستور میدهد بعد از اینکه حضرت عباس در این آزمون قبول شد و به شمر بن ذیالجوشن جواب منفی داد به او دستور میدهد که برو و برای ما امشب را مهلت بگیر امشب را که شب عاشورا باشد مهلت بگیر که ما نماز بخوانیم و دعا کنیم، لذا حضرت عباس در معیت حبیب و زهیر رفتند به سمت سپاه دشمن موقعی که فرمان حمله صادر شد عصر تاسوعا.
سوال: جناب آقای حریزاوی در روز تاسوعا بعد از موضوع امان نامه اشاره کردید حضرت امام حسین علیه السلام از حضرت ابوالفضل خواستند که مهلتی را بگیرند از جبهه مقابل برای ادامهاش را بفرمائید؟
مهر | دین و اندیشه | سه شنبه، 26 تیر 1403 - 16:29
دبیر شورای عالی انقلاب فرهنگی در یادداشتی نوشت: مکتب امام حسین(ع) دارای پنج رکن مهم از جمله دانش، بینش، نگرش، منش و کنش حسینی است. دانش حسینی غیر از باور حسینی است.
خلاصه خبر
آیا نمیدانست، امام حسین(ع) کیست؟
بنابراین تنفس در مکتب امام حسین(ع) بصیرت میآورد.
ارکان مکتب امام حسین(ع)
منش حسینی
ملکات نفسانی و داشتن فضائل و دور بودن از رذائل اخلاقی بیانگر وجود منش حسینی است.
برای مثال گاهی اوقات انسان نسبت به دیگران تواضع میکند؛ اما در جانش تکبر و حسادت موج میزند.
این حالت نشان میدهد که منش فرد ایراد دارد.
قصه ترسیدن از ابنزیاد نیست؛ بلکه قصه مربوط به منش آنان میشود.
ولایتمداری در وجود آنان نفوذ نکرده بود و فقط با زبان، خود را ولایتمدار معرفی میکردند؛ اما در عمل بهگونهای دیگر رفتار داشتند؛ درحالیکه وهب، زبانی و قلبی ولایتمدار نبود و بعد از ملاقات حضرت قلباً ولایتمدار شد.
منش جُون، غلام امام حسین(ع) با حضرت علیاکبر و همچنین منش حبیببن مظاهر با وهب حسینی بود.
امام حسین(ع) بعد از شهادت برادر در طول آن ۱۰ سال که معاویه زنده بود، هیچ قیامی نداشت و قعود داشت و این قعود توحیدی بود؛ اما امام حسن(ع) مدتی به قیام و برههای از زمان هم قعود داشتند.
این قعود و قیام امام حسن و امام حسین(ع) هر دو توحیدی بود.
امام حسین(ع) اگر به فکر دنیای خود بود هرگز کوفه نمیرفت.
امام حسین(ع) علم به شهادت داشتند و میدانستند که شهید میشوند؛ اما به این مهم نیز علم داشت که نجات شریعت محمدی، جز با شهادت خویش محقق نمیشود؛ اما همین امام حسین(ع) و یارانش که میدانستند مسیر، مسیر شهادت است، آیا بدون تعقل و فکر گام در این مسیر برداشتند؟
امام حسین(ع) نیز بهوسیله حضرت عباس(ع) از دشمن یک شب مهلت خواست تا آن شب را خود و یارانش به عبادت بپردازند.
از طرف دیگر حضرت در پشت خیمهها خندق حفر و درون آن را پر از هیزم کرد.
برای همین وقتی شمر در روز عاشورا از پشت خیمهها حمله کرد و با خندق پر از آتش مواجه شد، نتوانست پیش برود و بازگشت.
امام حسین(ع) میفرمایند: علم سرالله نزد ما اهلبیت است.
مهمترین رکن اهلبیت(ع)، دانش و علم آنان است؛ از اینرو حضرت میفرمایند: قبل از اینکه حضرت آدم خلق شود، نور ما اهلبیت در عرش الهی وجود داشت و به ملائکه تسبیح میآموختیم.
علم مهم است.
اینکه امام میفرماید: خدا خرمشهر را آزاد کرد، میداند که همه امور در دست خداست.
مراد از منش حسینی دوری از رذائل و کسب فضائل اخلاقی است.
در دنیای امروز شاهد جنگ اخلاق و بیاخلاقی هستیم.
حسن خلق حقیقت دین است و انسان باید به کسب فضائل اخلاقی همت داشته باشد.
مشرق | سیاسی | سه شنبه، 26 تیر 1403 - 06:12
به گزارش مشرق، ایت الله میرباقری در توئیتی نوشت:
مهمترین وسیلۀ سلوک، توجّه به بلای اولیای خدا و به ویژه توجه به اعظم بلاها، یعنی مصیبت سیدالشهداست.
این مصیبت، در حقیقت، ابتلای رسولاللّه صلیاللهعلیهوآله است.
این ابتلاء، اعظم وسایل سلوک به سمت خدای متعال و محور تهذیب کل تاریخ است.
حتی انبیای اولوالعزم نیز از این ابتلاء بهره برده و به واسطه آن رشد کردهاند.
السّلام علیک یا حسین"س" بن علی ای استاد حکیمِ
داد پیامی نهضتت به جهانیان پیامی به احکام عظیم
حسین"س" با بندگی خداوند خبر داد از حکمتِ خداوندِ علیم
عزاداران پاس می دارند راه حسین"س" را به یاری خداوندِ عظیم
بسم الله الرحمن الرحیم
با سلام
عشق در کربلا ،
سعی و صفا، نمودن است
به دور کعبۀ حق،
حج ِ وفا نمودن است
عشق در کربلا، حلقه ي لبیکِ عشق را عاشقانه ،
طوافِ عشق نمودن است
با قنوتِ یا ربنا
خصم را،
عاشقِ خدا نمودن است
باید در کلاسِ درسِ عاشقیِ حسین"س"، عاشق شد
با عاشقی به مرتبۀ تقوا و پیروی از علمِ امامت، کامل شد
لبیک یا حسین"س" یعنی عشق به دینِ خدا داشتن
تولا با مهر امام و عشق محمد و علی و زهرا"س" داشتن
بسم الله الرحمن الرحیم
با سلام
عاشورا یعنی تبرا بر علیه مستکبران
تبری جستن از کیدِ شیطانیِ ستمگران
عاشورا یعنی اطاعت از حقِ ولایتِ خدا
قیام به اطاعت از، حجتِ ولایت ِ خدا
عاشورا یعنی تحویلِ حالِ هستِ کمالِ خود
گرفتنِ عنانِ نفس را، در دستِ تقوای خود
عاشورا یعنی به حق واصل شدن
یاورِ حق و دشمنِ باطل شدن
سلام بر حسين و سلام بر مادرش حضرت فاطمه، و سلام بر پدرش حضرت امام علی كه عالمانه امامان و مربيان بشريت را پرورش دادند و اساس بنیان مطهر دین اسلام محمدی را پایه گذاری نمودند، چنانچه انديشۀ خورشيديشان شوق بودن برای رسيدن به قلۀ معرفت را ميسر می نمايد، چنانچه انسانيت در برابر شكوه امامت زانو زده و نظاره گر رجعتی بی نظير خواهد بود، رجعتی كه از يك طرف، هالۀ نورش، رجعت مؤمنين است وطرف